Dennis is zelfstandig ondernemer en wereldreiziger met NAH

Dennis (43)  kreeg hersenvliesontsteking toen hij een half jaar oud was. Daardoor stottert hij en  heeft hij problemen met zijn geheugen. Hij woont ‘begeleid zelfstandig’ in De Dichter, een woonlocatie van InteraktContour in Almere. Hij woont er nu 3 jaar met veel plezier. Toch is Dennis weinig thuis. Hij werkt fulltime als zelfstandig tuinman. In zijn vakanties reist hij het liefst de wereld over: Australië,  Azië, Europa. In de winter vind je hem op een snowboard in Oostenrijk.

Mensen denken soms dat het Dennis is komen aanwaaien. Niets is minder waar. Hij werkt er hard voor. En hij krijgt de juiste hulp. “Dacht je dat ik op een ochtend wakker werd en dat het er allemaal was? Nee, ik heb alles zelf moeten uitzoeken. Ik heb 7 keer over mijn rijbewijs gedaan. Het vinden van dit huis was ook niet eenvoudig. Maar opgeven is geen optie.”

Van een karretje naar een bus

Dennis werd 43 jaar geleden in Nieuwegein geboren. Hij heeft een tweelingzus en een broer die 3 jaar ouder is. “Mijn ouders merkten dat ik mij na mijn hersenvliesontsteking anders ontwikkelde dan mijn broer en zus. Zeker wat betreft mijn spraak. Daarom ging ik vanaf mijn derde jaar naar De Taalkring, speciaal onderwijs voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis.” Dennis gaat daarna naar een ‘gewone’ vmbo. Op het mbo haalt hij zijn hoveniersdiploma. Daarna gaat hij aan het werk. Hij werkt op de veiling in Vleuten, bij een bedrijf dat tentoonstellingen inricht en bij een hovenier.

Zijn moeder vroeg voor hem een Wajong-uitkering aan. “Ik hield weinig geld over omdat ik zelf mijn AWBZ moest betalen. Toen ik erachter kwam dat mijn baas mijn uitkering kreeg, ben ik voor mezelf begonnen. Niemand zag het zitten. Zelfs mijn begeleider wist niet dat je naast de Wajong, een eigen bedrijf kunt beginnen. Ik heb het toch doorgezet. Ik deed al wat tuintjes voor mensen. Ik kocht een karretje voor achter de auto en ben begonnen. 5 jaar later kocht ik een bestelauto en nu heb ik een bus.”

Wonen bij InteraktContour

Dennis woont lang bij zijn ouders thuis. Tot zijn vader in 2001 overlijdt en zijn moeder na een tijdje een vriend krijgt. “Hij had oudere kinderen die het huis uit waren. Mijn broer en zus woonden ook niet meer thuis. Dus ik moest ook.” Dennis gaat begeleid wonen in De Meern. Hij verhuist daarna naar meerdere begeleidwonen-locaties in Utrecht. Daar woont hij ruim 10 jaar. Dennis is actief in de cliëntenraad van deze zorgorganisatie.

Tijdens een vergadering ontmoet hij iemand van InteraktContour. “Toen hoorde ik dat InteraktContour een organisatie speciaal voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel is. Ik ben meteen gaan bellen. Daarna ging het snel. Ik ben op een paar woonlocaties gaan kijken. Ik koos voor de Dichter. Het is hier lekker rustig.” Dennis krijgt 2 keer per dag bezoek van een begeleider.  “Als ze me niet helpen herinneren dat ik moet eten, dan vergeet ik dat.  Een begeleider komt om kwart voor 6 en dan maak ik mijn eten warm. Om 9 uur komt ook iemand langs om te vragen hoe het gaat. En ze zorgen ervoor dat mijn appartement schoon blijft.”

Ik kijk naar wat ik kan

Met geheugenproblemen een hoveniersbedrijf draaiende te houden. Hoe doet Dennis dat? “Ik heb een agenda en voor mij geldt: afspraak is afspraak. Ik krijg wel hulp van een collega-hovenier. Hij is de buurman van een oud-begeleider.  Als ik een vraag krijg over iets waar ik geen verstand van heb, bel ik hem. Onlangs had een klant bij wie ik het gras maai, een beestje in het gras. Ik belde hem en hij zei: ik kom!” Dennis doet zijn administratie deels zelf. De rest doet zijn boekhouder. "Voor mezelf beginnen is nog steeds de beste beslissing om ooit. Ik kijk naar wat ik kan. En daar pas ik mijn werk op aan.”

Reizen met NAH

Werken in de natuur is fijn, maar reizen is de grote passie van Dennis. Niet vanzelfsprekend voor iemand met niet-aangeboren hersenletsel.  Dennis lukt het. “Mijn begeleider Sonja helpt mij bij het pakken. Samen maken we een planning voor alles wat er moet gebeuren. Schiphol is het lastigst. Daar vraag ik assistentie voor aan. Ik boek groepsreizen. Ik loop achter de groep aan. Als zij gaan eten, eet ik ook. Ik informeer de groep niet over mijn NAH. Dan gaan ze toch anders naar je kijken. Daar heb ik slechte ervaringen mee. Ik ben ik en klaar. Ik ga ook zelfstandig op wintersport. Dat heb ik ook wel georganiseerd gedaan, maar dat beviel niet. Ik word niet altijd goed begrepen. Ik ga op reis en ik bepaal.”

Een tevreden mens

Dennis is een tevreden mens. “Ik heb niets meer te wensen: ik heb een mooi huis en mooie meubels, ik heb leuk werk en ik ben eigen baas. Ik heb al 13 jaar dezelfde vrijwilligster die mij regelmatig bezoekt. Het voordeel voor mij is: ik weet niet beter. Er is geen voor en na het hersenletsel. Het is zoals het is en daar heb je mee te dealen. Mijn visie is:  je moet er zo veel mogelijk uit halen wat erin zit.”